Het is inmiddels traditie om op de laatste clubavond van het seizoen het schaakjaar af te sluiten met een simultaan door de nieuwe clubkampioen. Johan de Groot moest echter, tot grote teleurstelling van een clubgenoot die zich erg op een confrontatie met de clubkampioen had verheugd, verstek laten gaan. Rugproblemen weerhielden hem er helaas van ca 50 rondjes langs de borden te gaan lopen. Gert Legemaat, die tweede eindigde in de kampioensgroep en bovenaan op de keizerranglijst, nam de honneurs waar. Gert trof 15 tegenstanders die allen hun huid zo duur mogelijk wilden verkopen. Erik Corneth, de clubkampioen van vorig jaar, was zijn meest gerenommeerde tegenstander.
Bas Verboom zag kans met een kleine combinatie een pion te winnen maar delfde uiteindelijk toch het onderspit. Ook tegen Jan van Ruler had Gert wat benauwde momenten maar wist hij dreigend kwaliteitsverlies en matdreigingen adequaat te pareren. Uiteindelijk leed Gert geen enkele nederlaag en hoefde hij maar 3 remises af te staan. De eerste remise werd behaald door Ton van Linden. Ton speelde de opening, het Wolga-gambiet, niet helemaal vlekkeloos, maar toen Gert niet krachtdadig doorzette (e5!) bleef Ton goed in de geest van de opening spelen en wist hij met vaste hand af te wikkelen naar een volkomen gelijk eindspel.
Erik Corneth speelde met zwart de zogenaamde Fort Knox variant van het Frans (1.e6 e6, 2.d4 d5, 3.Pc3 dxe4, 4.Pxe4 Ld7). Erik bezorgde Gert weliswaar een dubbelpion maar Gert had voldoende compensatie in het loperpaar en wist de partij in evenwicht te houden met remise tot gevolg. De derde remise werd door Nilüfer behaald. Van alle tegenstanders van Gert kwam zij het dichtst bij de winst. Ze won een kwaliteit voor een pion en had kunnen afwikkelen naar een voor haar gunstig eindspel. Ze miste echter op een bepaald moment de beste voortzetting en verloor de kwaliteit weer voor een pion waarna in het resulterende gelijkstaande toreneindspel tot remise werd besloten. De thuisreis verliep daarna veel vrediger dan de partij!
